تجربه ی من

عالم شکرستان شد تاباد چنین بادا   شب رفت صبوح آمد   غم رفت فتوح آمد   خورشید درخشان شد   تاباد چنین بادا   عید آمد وعید آمد   یاری که رمید آمد   عیدانه فراوان شد   تا باد چنین بادا...!   مولانا ...

دوستت دارم  و پنهان كردن آسمان پشت ميله هايقفس آسان نيست .  دوستت دارم  و نقشه يي از بهشت را مي بينم  دورادور با دو نهر عسل  كه كشان كشان  خود را  به خانه من مي رسانند . شمس لنگرودي. پنجاه و سه ترانه عاشقانه . قسمتي از شعر 21 ...

چشمای تو  رنگ  پاییز شماله ،دخـــترک                                            نقاشی کشیدن از چشات محاله ،دخـــترک من به گرد آهوی ناز چشــــــات نمیرسم                                           چون که هر رسیده ای، پیش تو کاله،دخترک ببر دل،شبا میاد،رویا می نوشه از چشات                                          آخه چشمات ،مث یه چشمه زلاله دخــــترک بگو من چوب کدوم گناهو دارم میخــــورم                                          خیلی وقته رو لبام، همین سواله دخـــــترک دل میگه یه روز میای،غصه هامو ،خط میزنی                                          میدونم این دل ساده ،خوش خیاله دخـــــترک اما حتی ا...

  تا تو در آغوشِ من گل نکنی‌                   این بهار ، بهار نمی‌‌شود   نیکی‌ فیروزکوهی ...

همه‌ی کلمات   معنای تو را می‌دهند   مثل گل‌ها همه   که بوی تو را پراکنده‌اند .   سکوت کرده‌ام   که فراموشت کنم   اما مدام   مثل زنبوری سرگردان ،   رانده از کندویش   دور گلم می‌گردم .     "شهابمقربین" ...

باز خو می کنم به شب که در آغوشِ من سوزِ بی خوابی و بر شانههایم بارِ سنگینِ دوریِ توست   آنجا که باشی ، ستاره می روید بر آسمانش  باش تا باشم تکیه بر نفسهایت  هرکجا می روی ، هرکجا می بری ، من با تو باشم   شب ، بی تو طولانی ست  من ، بی تو بی طاقتم  نشانیِ پنجره ام را از ماه بگیر   جاده بیداری ام را نشانه برو ، شاید پلکهایم توانِ عبورِ دوبارهانتظار را داشته باشند   تو نیایی ، تو را نیابم ، ناگه یک شب به دوش می برم رنجم را  خلوتِ اجباریِ امشب به هوای نگاهت نرسید  رؤیا هنوز خیابانِ شهر دودل است . کسی می آید ، کسی می رود   این نامه نیست ، بی خوابی های شبانه...

چشم‌‌انتظار آن بهارم          که با تقویم از راه نمی‌آید                         و با تقویم راه نمی‌آید ،                        چشم انتظار آن بهارم                                                  که با ...                                                       آه نمی‌آید ! مژگان عباسلو ...

 می خواهم نباشم   کاش سرم را بردارم و برای یک هفته   در گنجه ای بگذارم   و قفل کنم!   در تاریکی یک گنجه خالی.   و روی شانه هایم،   در جای خالی سرم   چناری بکارم.   و برای یک هفته،   در سایه اش آرام بگیرم...!       ناظم حکمت / مترجم: رضا سید حسینی ...

حالا چمدانت را بردار  آرام و پاورچين از پله‌ها به جانب آسمان بيا،  ما دوباره به خوابِ دور هفت دريا وُ  هفت رود و هفت خاطره برمی‌گرديم.  آنجا تمامِ پريانِ پرده‌پوش  در خوابِ نی‌لبک‌های پُر خاطره ترانه می‌خوانند،  آنجا خواب هم هست، اما بلند  ديوار هم هست، اما کوتاه  فاصله هم هست، اما نزديک، نزديک ...   نزديکتر بيا  می‌خواهم ببوسمت!  سید علی صالحی ...

گفتی دوستت دارم و من به خیابان رفتم ! فضای اتاق برای پرواز کافی نبود....   "گروس عبدالملکیان" ...